Wanneer een dierbare overlijdt en er vooraf geen uitvaartwensen zijn vastgelegd, roept dat vaak vragen op. Wat zou hij of zij gewild hebben? Hoe regel je een afscheid zonder richtlijnen? Bij Bas Poelstra Uitvaarten begeleiden we families juist in dit soort situaties. En hoewel het misschien ingewikkeld lijkt, is er ook dan veel mogelijk om tot een warm en persoonlijk afscheid te komen.
Geen uitvaartwensen betekent geen regels
Wanneer er van tevoren geen uitvaartwensen zijn vastgelegd, kan dat bij de nabestaanden in eerste instantie voor onzekerheid zorgen. Het voelt alsof je in het duister tast, zeker in een periode waarin je hoofd al zo vol zit. Maar het biedt ook ruimte. Ruimte om als familie zélf te kiezen wat goed voelt.
Vaak begint het met herinneringen ophalen. Niet over hoe iemand wilde worden herdacht, maar over hoe iemand wás. Wat voor persoon hij of zij was, wat belangrijk was in het leven, wat iemand typeerde. Stond iemand gewoon met beide benen op de grond of juist spiritueel in het leven? Liever op de achtergrond of altijd vol verhalen en humor? Door deze gesprekken ontstaat er vaak vanzelf een beeld van wat zou passen bij het afscheid. En vanuit daar maken we samen keuzes.
Samen keuzes maken, stap voor stap
Wanneer er vooraf geen uitvaartwensen zijn vastgelegd, komen er ineens veel beslissingen op je af. Denk aan vragen als: Wordt het een begrafenis of crematie? Kiezen we voor een uitvaartcentrum, een bijzondere locatie, of gewoon thuis? Welke sfeer past bij hem of haar: ingetogen of juist warm en levendig? Willen jullie sprekers, muziek, foto’s, bloemen, rituelen?
Deze keuzes maken we samen, stap voor stap. Ik begeleid jullie rustig door het proces, met aandacht voor wat er nodig is. Vaak blijken nabestaanden ondanks de onzekerheid heel goed te kunnen aanvoelen wat bij hun dierbare past. Dat gevoel is een waardevolle leidraad. Niet alles hoeft in één keer besloten te worden. Soms komt het inzicht gaandeweg, al pratend en delend.
Geen uitvaartwensen, maar tóch een afscheid dat klopte
Onlangs begeleidde ik het afscheid van een oudere vrouw die niets had vastgelegd. Geen voorkeuren, geen aantekeningen. Haar dochters zeiden: “We weten écht niet wat ze had gewild.” We begonnen gewoon met praten. Over haar leven. Ze hield van haar tuin, luisterde graag naar klassieke muziek en startte haar dag steevast met een vers gezette espresso. Ze was rustig van aard – geen grote woorden, geen poespas.
Het afscheid vond plaats in haar eigen tuin, omringd door groen. Op de achtergrond klonk Bach, buiten stond een koffiekar met espresso. Geen groots gebaar, maar klein en warm – precies zoals zij was. Na afloop zeiden haar dochters: “Dit klópte. Ze zou dit mooi gevonden hebben.” En dat is precies wat een afscheid mag zijn: een moment dat raakt, omdat het klopt.
Geen goed of fout
Zonder richtlijnen of wensen voelen nabestaanden soms druk: doen we het wel goed zo? Maar laat je geruststellen – er is geen goed of fout. Ieder afscheid is uniek. De enige “regel” is dat het past. Past het bij de persoon die is overleden? Past het bij jullie als nabestaanden? En past het bij de manier waarop jullie afscheid willen nemen?
Soms is het afscheid klein en stil. Soms vol muziek en verhalen. Soms in een aula, soms in een tuin, een woonkamer, of een favoriete plek in de natuur. Alles is mogelijk, zolang het met aandacht en gevoel gebeurt.
Hulp en houvast
Juist wanneer er geen uitvaartwensen zijn achtergelaten, is het prettig om iemand naast je te hebben. Iemand die je stap voor stap begeleidt, meedenkt, ruimte geeft, maar ook overzicht brengt.
Bij Bas Poelstra Uitvaarten ben ik er niet alleen om de uitvaart te regelen, maar vooral om samen met jullie tot een afscheid te komen dat troost biedt. In alle rust, met respect voor jullie wensen, herinneringen en emoties.
Praat erover als het kan
Hoewel je ook zonder vastgelegde wensen een betekenisvol afscheid kunt organiseren, is het wel waardevol om er bij leven eens over te praten. Veel mensen schuiven dat voor zich uit – logisch, het is geen makkelijk onderwerp. Maar het hoeft niet zwaar te zijn. Een kort gesprek kan al genoeg zijn. Of een paar zinnen op papier, een muzieklijstje, een voorkeur voor begraven of cremeren.
En mocht je dit lezen en denken: “Ik heb zelf eigenlijk ook nog niets opgeschreven…” – weet dan dat je altijd vrijblijvend contact met me kunt opnemen. Ik stuur je graag het wensenboekje “Ga zoals je geleefd hebt” toe. Je hoeft niet alles tot in detail te regelen, maar je naasten zullen je er dankbaar voor zijn als je iets van je wensen deelt. Wil je meer weten of je uitvaartwensen en ideeën bespreken? Laat het me weten. Ik denk graag met je mee.
